இரட்டை பசுமாடு சின்னம் குறித்து ஆய்வு நடத்த வேண்டும் : தொல்லியல் ஆர்வலர் கோரிக்கை!

இதுகுறித்து அவர் கூறியதாவது "நாங்கள் கண்டெடுத்த இரட்டை மாட்டு சின்னத்தில் உள்ள மாடுகளில் ஒன்று பெரியதாகும், மற்றொன்று கன்னுக்குட்டி போன்ற சிறியதாகும். இவற்றின் அமைப்பு சின்ன கொடி போன்று பக்கவாட்டில் உள்ளது. வலது புறம் சில தொல் எழுத்துக்கள் தென்படுகின்றன, இந்த சின்னம் மணல், சுண்ணாம்பு போன்ற சலித்த பொருட்கள் கொண்டு செய்யப்பட்டது.

இது ஏதோ ஓர் கட்டிடத்தில் வைத்து, வரலாற்று நினைவு சின்னம் போன்று அமைந்து இருந்திருக்கலாம் அல்லது நீதி தவறாமை என்ற மாண்பு குறித்த அடையாள சின்னமாக அரசவையில் இருந்திருக்கலாம் என்பது எங்கள் கருத்து.

வரலாற்றில் குறிப்புகள்: மாட்டிற்காகத் தனது மகனைத் தேர்க்காலில் இட்ட மன்னன் மனுநீதிச் சோழன் ஆவார். இவர் எல்லாளன் (Ellalan) என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். 

கதைச் சுருக்கம்

* நீதி மணி: மனுநீதிச் சோழன் தனது அரண்மனை வாசலில் ஒரு பெரிய ஆராய்ச்சி மணியை (bell of justice) கட்டி வைத்திருந்தார். நீதி கோரி முறையிட விரும்பும் எவரும் இந்த மணியை ஒலிக்கலாம்.

* பசுவின் முறையீடு: ஒரு நாள், ஒரு பசுவானது அந்த மணியைத் தனது கொம்புகளால் அடித்து ஒலி எழுப்பியது.

* விசாரணை: மன்னன் விசாரித்தபோது, தனது மகன் வீதிவிடங்கன் (Veedhividangan) தேரில் செல்லும்போது, கவனக்குறைவாக அந்தப் பசுவின் கன்றை நசுக்கிக் கொன்ற செய்தி தெரியவந்தது.

* மன்னனின் தீர்ப்பு: கன்றை இழந்த பசுவின் துயரத்தை உணர்ந்த மன்னன், தன் மகனுக்கு அதே தண்டனையை வழங்கத் தீர்மானித்தான். பசுவின் கன்று இறந்த அதே இடத்தில், தனது மகனைப் படுக்க வைத்து, அதே தேர்க்காலில் ஏற்றி அவனைக் கொன்றான்.

* நீதியின் சின்னம்: இந்த நிகழ்காலம், தமிழ் இலக்கியத்திலும், கலாச்சாரத்திலும் பாரபட்சமற்ற நீதிக்கான உச்சபட்ச உதாரணமாகப் போற்றப்படுகிறது. 

மனுநீதிச் சோழனின் இந்த நீதியான செயல், சென்னை உயர் நீதிமன்ற வளாகத்தில் நிறுவப்பட்டுள்ள அவரது சிலை மூலம் இன்றும் நினைவுகூரப்படுகிறது. 

ஆம், மனுநீதிச் சோழன் மற்றும் அவரது மகனின் கதை தொடர்பான சிற்பங்கள் மற்றும் சிலைகள் கண்டறியப்பட்டுள்ளன, மேலும் இச்சம்பவம் குறித்து பல இலக்கிய ஆதாரங்களும் உள்ளன. இருப்பினும், இச்சம்பவம் ஒரு வரலாற்று நிகழ்வாக நடந்ததற்கான உறுதியான கல்வெட்டுச் சான்றுகள் ஏதும் இதுவரை கண்டறியப்படவில்லை. 

முக்கியமான சான்றுகள் மற்றும் குறிப்புகள்:

* சிலைகள்:சென்னை உயர் நீதிமன்ற வளாகத்தில் மனுநீதிச் சோழன் சிலை நிறுவப்பட்டுள்ளது, அதில் பசு, கன்று, மன்னர் மற்றும் தேர்க்கால் ஆகியவை சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன.திருவாரூர் தியாகராஜ சுவாமி கோயிலிலும் இச்சம்பவத்தை விளக்கும் கல் தேர் சிற்பம் உள்ளது.

* இலக்கிய ஆதாரங்கள்:கி.பி. 2ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த தமிழ்க் காவியமான சிலப்பதிகாரத்தில் இந்த நிகழ்வு பற்றிய குறிப்பு உள்ளது.கி.பி. 5ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த சிங்கள வரலாற்று நூலான மகாவம்சத்திலும் (Mahavamsa) இந்த மன்னன் (அங்கு எல்லாளன் எனக் குறிப்பிடப்படுகிறார்) பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன.பிற்காலச் சோழர் காலத்தில் சேக்கிழாரால் இயற்றப்பட்ட பெரியபுராணம் மற்றும் பழமொழி 400 போன்ற நூல்களிலும் இந்தக் கதை விரிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. 

இந்தக் கதை, தமிழ் மன்னர்களின் நீதி தவறாத மாண்பை பறைசாற்றும் ஒரு அடையாளமாகத் திகழ்கிறது. 

மனுநீதிச் சோழன் என்று போற்றப்பட்ட மன்னர் எல்லாளன் (Ellalan) ஆவார், அவர் கிமு 205 முதல் கிமு 161 வரை அனுராதபுர இராச்சியத்தை (இன்றைய இலங்கையில்) ஆண்டார். 

அவரது காலத்தில் மதுரையை ஆண்ட மன்னர் யார் என்பதை உறுதியாகக் கூற இயலாது, ஏனெனில் மனுநீதிச் சோழன் கதை மிகவும் பழமையானது மற்றும் பல்வேறு காலப்பகுதிகளில் நிலவியிருக்கக்கூடிய பொதுவான நீதிக்கான உதாரணமாகும். 

சங்க காலத்திற்குப் பிந்தைய காலங்களில், மதுரை பெரும்பாலும் பாண்டிய மன்னர்களின் தலைநகராகவோ அல்லது அவர்களின் கட்டுப்பாட்டிலோ இருந்தது. 

மனுநீதிச் சோழன் வாழ்ந்ததாகக் கருதப்படும் காலப்பகுதியில் (கிமு 3 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் 2 ஆம் நூற்றாண்டு வரை), மதுரைப் பகுதியை ஆண்டவர்கள்: 

* பாண்டியர்கள்: மதுரைப் பிராந்தியத்தின் முதன்மை ஆட்சியாளர்களாகப் பாண்டியர்களே இருந்தனர்.

* களப்பிரர்கள்: சங்க காலத்திற்குப் பிறகு, தமிழகத்தின் பெரும்பகுதியை, மதுரையையும் உள்ளடக்கி, களப்பிரர்கள் கைப்பற்றி ஆண்டனர். 

எனவே, மனுநீதிச் சோழன் காலத்தில் மதுரையை ஒரு குறிப்பிட்ட மன்னர் ஆண்டிருக்கவில்லை, மாறாக அது அந்தந்த காலகட்டத்தின் அரசியல் சூழ்நிலைகளுக்கேற்ப பாண்டியர் அல்லது களப்பிரர் ஆட்சியின் கீழ் இருந்திருக்கும். 

எனவே இந்த வரலாற்று சிறப்புமிக்க இரட்டை பசுமாட்டின் சின்னத்திரை பாதுகாத்து ஆய்வு செய்திட நம்முடைய வரலாற்று புதினங்கள் குறித்த உண்மைகளை அறிவியல் பூர்வமாக உலகுணர்த்தலாம் என்றார்